Beheer voedselrijke, gebufferde wateren met rijke waterplantvegetatie (habitat 3150)

Fauna

Heeft als karakteristieke soorten (soorten die zich bij voorkeur in het betreffende habitattype voortplanten): 

Heeft als constante soorten (soorten die in de meeste van de gebieden met het betreffende habitattype aanwezig zijn, maar niet beperkt zijn tot het habitattype en die een indicator zijn van een goede biotische of abiotische toestand): 

Habitatstructuur

• De grootste vegetatievlek (= vegetatie waarin sleutelsoorten meer bedekken dan andere soorten) bedekt meer dan 10 m2.
• Helofyten bedekken < 30% (uitgezonderd sleutelsoorten).

Vegetatie opbouw

• Minstens één sleutelsoort (uitgezonderd puntkroos) is abundant aanwezig OF minstens 2 sleutelsoorten zijn frequent aanwezig (streven naar een hoger aandeel van sleutelsoorten).

Verstoringskenmerken

• Verrijkingsindicatoren bedekken ≤ 30% (streven naar een lager aandeel).
• Invasieve exoten zijn afwezig.

• Eutrofiëring, door inspoeling van nutriënten (nitraten, fosfaten) via grond- en/of oppervlaktewater of een verhoogde vrijstelling/beschikbaarheid ervan door aanvoer van sulfaatrijk water, naast (in)directe lozing van afvalwater, veroorzaakt algengroei of een dikke krooslaag waardoor waterplanten verdrongen worden. Ook bladval door bosontwikkeling of -aanplant rond de plas is een mogelijke oorzaak. Lokaal kunnen ook grote aantallen watervogels bijdragen aan eutrofiëring. In dit habitattype is een beperkte aanwezigheid van eutrafente soorten (bijvoorbeeld grof hoornblad (Ceratophyllum spp.), waternetje (Hydrodictyon reticulatum)) aanvaardbaar voor de meest eutrofe voorbeelden van dit type. Wanneer dergelijke soorten echter de overhand krijgen, duidt dit op een te grote beschikbaarheid van voedingsstoffen, waardoor het habitattype op relatief korte termijn in het gedrang zal komen omwille van hypertrofie en een afname in vegetatie.
• Ruimingswerken, waarbij waterplanten frequent en drastisch worden verwijderd en de onderwaterbodem wordt verstoord, leiden tot het verdwijnen van kwetsbare soorten.
• Verbraseming en een te hoge visstand, als gevolg van uitzetten van vis voor hengelsport, en een te lage densiteit van roofvissoorten als Snoek leiden tot troebel water, algenbloei en uiteindelijk het verdwijnen van waterplanten.

• Gebruik van herbiciden is nefast voor waterplanten. Uitspoeling van pesticiden naar het aquatisch milieu heeft een negatieve impact op het fyto- en zoöplankton en daarmee op het volledige voedselweb.
• Invasieve, uitheemse waterplanten zoals Smalle waterpest (Elodea nuttallii), Kroosvaren (Azolla), Grote waternavel (Hydrocotyle ranunculoides), Waterteunisbloem (Ludwigia grandiflora), Parelvederkruid (Myriophyllum aquaticum), en Watercrassula (Crassula helmsii), kunnen de inheemse waterplanten verdringen.
• Begrazing van waterplanten door o.a. Graskarper, Knobbelzwaan en Muskusrat kan tot het verdwijnen van kwetsbare soorten leiden.
• Andere vormen van habitatvernietiging en degradatie worden veroorzaakt door het opvullen van vijvers, kunstmatige oeverversteviging, drainage en introductie van cultivars en exoten (vissen, Roodwangschildpad, waterplanten).
• Boot- en zwemrecreatie kan periodiek voor verstoring zorgen; volledige kolonisatie van het water met drijvende en ondergedoken waterplanten kan voor bepaalde recreatievormen als problematisch worden ervaren.